Badanie płodności na podstawie temperatury ciała, podobnie jak obserwacja śluzu, jest dość precyzyjną metodą określania zmian fizjologicznych. Temperatura ciała kobiety podnosi się zaraz po owulacji o pół stopnia i trwa podwyższona do końca cyklu, czyli przez około dwa tygodnie. Odpowiedzialne jest za to ciałko żółte i wydzielany przez nie progesteron. Podniesiona temperatura wskazuje na długość fazy lutealnej, a także może być zwiastunem prawidłowego funkcjonowania ciałka żółtego.
Badanie temperatury powinno odbywać się zawsze o tej samej porze, rano, przed wstaniem z łóżka. Ciepłotę ciała mierzy się w ustach, odbycie bądź pochwie, nie pod pachą. Każdego dnia zapisuje się wynik, najlepiej na skali gorączkowej, która umożliwia graficzną ocenę wzrostu temperatury. Skok wartości pomiaru o pół stopnia sugeruje owulację. Tak jak w poprzednich ocenach, tak i tu, dokładny obraz płodności można uzyskać w wyniku porównania rezultatów kilku cykli, wskaźnik Pearla, wynosi przy skrupulatnym użyciu 3, przy typowym 25. Należy pamiętać, że płodność rozpoczyna się trzy dni przed skokiem temperatury. Jeśli doszło do zapłodnienia, temperatura pozostanie podwyższona. 21 dzień od jej skoku jest równocześnie 21 dniem życia zarodka, któremu od tego momentu bije serce.
Minusem tej metody jest to, że jest retrospektywna. Dostarcza informacji, że owulacja już nastąpiła, a nie ostrzega przed nią. Chcąc uniknąć ciąży należy się wystrzegać stosunków płciowych przez czas od początku cyklu do trzech dni po skoku temperatury, czyli ograniczając się tylko do fazy lutealnej. Może to wpływać ujemnie na jakość życia partnerów. Odczyt temperatury jest także obarczony dużym ryzykiem błędu, ponieważ zakłócać go może każda infekcja, łagodne przeziębienie, stres, spożywanie alkoholu (nawet w niewielkich ilościach), czy zmęczenie. Podręczniki podają konieczność przeprowadzania badania dwoma termometrami i porównywania rezultatów, w razie gdyby jeden z nich został stłuczony bądź fałszował wyniki.
kalendarz dni płodnych |
test owulacyjny |
rejestrowanie bólu owulacyjnego |
obserwację śluzu szyjkowego (metoda Billingsa) |
obserwację szyjki macicy |
obserwację temperatury ciała |
badanie wielowskaźnikowe
